Όταν το παιδί φθάσει την ηλικία των δύο ετών περίπου, οι γονείς ανυπομονούν να το δουν να μαθαίνει να χρησιμοποιεί το γιογιό ή την τουαλέτα. Η ανάγκη του να πάει το παιδί εκπαιδευμένο στον παιδικό σταθμό κάνει καμιά φορά το θέμα πιο επιτακτικό. Όμως η μετάβαση από την πάνα στην τουαλέτα είναι μια διαδικασία που απαιτεί ιδιαίτερη κατανόηση και ευαίσθητους χειρισμούς. Επίσης πρέπει να έχει αποκτήσει ήδη κάποιες δεξιότητες ώστε να μπορεί χρησιμοποιεί την τουαλέτα. Πρέπει δηλαδή, να μπορεί να τρέχει, να σκαρφαλώνει, να ανεβαίνει ένα σκαλάκι, να κατεβάζει το παντελόνι ή το εσώρουχο του, να εκτελεί δύο εντολές μαζί, να χρησιμοποιεί μικρές φράσεις από δύο λέξεις, να μπορεί να καθίσει 3-5 λεπτά σε μια θέση.

Ο έλεγχος των σφιγκτήρων και η δυνατότητα εκτέλεσης στοιχειωδών εντολών, έρχονται μετά τα δεύτερα γενέθλια.
Οι μελέτες δείχνουν ότι είναι ικανά να αρχίσουν την αγωγή στην τουαλέτα στην ηλικία των 24 μηνών, το 26% των παιδιών.
Μέχρι την ηλικία των 30μηνών το 85% των παιδιών.
Μέχρι την ηλικία των 36 μηνών , το 98% των παιδιών.

Η διάρκεια της προσπάθειας για την εκπαίδευση της ημέρας είναι γύρω στους 3 μήνες.
Η προσπάθεια για εκπαίδευση ελέγχου της νυκτερινής ενούρησης καλό είναι να γίνει 4-6 μήνες αργότερα.
Όταν λοιπόν κρίνετε με βάση τα προηγούμενα ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, οπλιστείτε με υπομονή και προσεγγίστε την κατάσταση ως εξής:
Συζητήστε μαζί του. Πέστε του και ενισχύστε το ότι τώρα που μεγάλωσε μπορεί να βγάλει τις πάνες, όπως τα μεγαλύτερα παιδιά, και να χρησιμοποιεί τουαλέτα όπως εσείς . Δείξτε του πώς εσείς πηγαίνετε στην τουαλέτα. Είναι καλύτερα αυτό να το κάνει ο γονιός με τα παιδιά του ίδιου φύλου και είναι καλύτερα να έχει αρχίσει να θέλει να σας μοιάζει. Αγοράστε του ένα δοχείο, ώστε να του αρέσει. Αν αρνηθεί, μην το πιέσετε. Δοκιμάστε 1-2 μήνες αργότερα, αφού αποσύρετε το δοχείο. Αν δεν θέλει το δοχείο, αλλά προτιμάει να χρησιμοποιεί τη λεκάνη , αγοράστε ένα κάλυμμα τουαλέτας ώστε να μικραίνει η διάμετρος και ένα ειδικό σκαλοπατάκι ώστε να πατάει τα πόδια του. Παροτρύνετε το να κάθεται με τα ρούχα του για ένα χρονικό διάστημα, χωρίς πίεση. Αγοράστε μερικά <<εσώρουχα>> σαν του μπαμπά ή σαν της μαμάς, ανάλογα με το φύλο. Αυτό θα βοηθήσει πολύ, γιατί θα το κάνει να χαρεί που μεγάλωσε και σας μοιάζει. Ενθαρρύνετε το να χρησιμοποιεί το δοχείο χωρίς ρούχα. Δείξτε του πώς να κρατάει τα πόδια του λυγισμένα προς την κοιλιά του, και όχι τεντωμένα. Αυτό βοηθάει πολύ το άδειασμα της ουροδόχου κύστης και του εντέρου.

Μην περιμένετε αποτελέσματα από την αρχή, αλλά επιβραβεύστε το. Βγάλτε τις πάνες την ημέρα και βάλτε του τα καινούργια του εσώρουχα. Θυμίζετέ του να επισκέπτεται την τουαλέτα σε τακτά διαστήματα. Προτρέψτε το με ευχάριστο τρόπο. Πείτε του: <<Έλα, να βγάλουμε τα ρούχα >>. Βοηθήστε το στην αρχή και μείνετε μαζί του όση ώρα θέλει και χρειάζεται. Επιβραβεύστε την <<επιτυχία >> και μην αποδοκιμάζετε την <<αποτυχία>>. Η ιεροτελεστία του αδειάσματος στη λεκάνη πρέπει να γίνει με τη σύμφωνη γνώμη του. Είναι κάτι δικό του και θέλει να ξέρει τι θα γίνει και που πηγαίνουν. Ρωτήστε: <<Τι λες, να τα αδειάσουμε; Να τραβήξουμε το νερό; Πρέπει να είστε έτοιμη να απαντήσετε στην ερώτηση πού πηγαίνουν ιδίως τα κακά. Μην εκδηλώνετε έκφραση αηδίας για την όψη ή τη μυρωδιά τους. Είναι κάτι δικό τους και το συμπαθούν.
Μην του στερήσετε τίποτε επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τη λεκάνη ή το δοχείο του. Όχι μόνο δεν συζητώ τιμωρίες ή αποδοκιμασίες, αλλά ακόμη και στέρηση του χαμόγελου και του συμπαθητικού ύφους.

Πως θα σταματήσει την βραδινή πάνα.
Αν συνηθίζει να μένει κάποιες νύχτες στεγνό ως το πρωί, αυτό σημαίνει πως είναι έτοιμο.
Πρέπει να φροντίζετε κάθε βράδυ, πριν πάει για ύπνο, να πηγαίνει τουαλέτα.
Στρώστε το κρεβάτι με αδιάβροχο ύφασμα κάτω από το σεντόνι, ώστε να μην σας στεναχωρούν οι αστοχίες, και οπλιστείτε με υπομονή. Τις πιο πολλές φορές, όλα πάνε καλά. Όμως άλλες φορές η διαδικασία αργεί. Πάρα πολλά παιδιά -ιδίως αγόρια- αργούν πολύ να ελέγξουν τη βραδινή ούρηση.
Μιλάμε για νυχτερινή ενούρηση αν ένα παιδί δεν μένει στεγνό μετά την ηλικία των 5 χρόνων. Ως τότε, σχεδόν δεν είναι πρόβλημα.
Πέστε του ότι δεν είναι πρόβλημα και αυτό συμβαίνει σε πάρα πολλά παιδιά. Μην σχολιάσετε αρνητικά τις βρεγμένες νύχτες και μην υπερβάλλετε θετικά για τις στεγνές.
Μην ξαναγυρίσετε στις πάνες για κανένα λόγο. Στην χειρότερη περίπτωση, δοκιμάστε πριν πάτε για ύπνο να το σηκώνετε και να το βάλετε να ουρήσει.
Ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών –ιδίως αγόρια –στην ηλικία των 5 ή 6 χρόνων βρέχονται ακόμα, χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Έλεγχος της λειτουργίας του εντέρου.
Συχνά οι γονείς αναφέρουν ότι: <<Δεν θέλει να κάνει κακά του >> ή <<Τα κρατάει>>. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα παιδιά της ηλικίας αυτής, λόγω συναισθηματικών και νοητικών ιδιαιτεροτήτων, δεν θέλουν να αφήσουν τα <<κακά>> τους να βγουν. Υπάρχουν παιδιά που κρατούν τα κακά τους για μέρες και αποκτούν μεγάλη δυσκοιλιότητα. Τα κόπρανα σκληραίνουν και μεγαλώνουν, με αποτέλεσμα η αφόδευση να είναι συχνά πολύ επώδυνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποτρέπει την διάθεση του παιδιού για αφόδευση. Ο φαύλος κύκλος έχει εγκατασταθεί.
Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να εξηγούμε με κάθε τρόπο ότι τα κακά μας είναι τροφές που φάγαμε, και το σώμα μας δεν τις χρειάζεται. Δεν είναι μέρος του σώματος μας! Υποστηρίζουμε το να μοιάζει στη μαμά ή τον μπαμπά του με κάθε τρόπο.
Φροντίζουμε με τη διατροφή του να έχει μαλακή κένωση. Πολλά υγρά, φρούτα, και ιδιαίτερα δαμάσκηνα και ακτινίδια, λαχανικά και τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, μαύρο ψωμί αντί για ρύζι, μακαρόνια και κρέας. Η αγωγή τουαλέτας, ακόμη και αν αργήσει, είναι απλή υπόθεση, αν τη δούμε χωρίς υπερβολές και άγχος. Είναι μια φυσιολογική διαδικασία που πρέπει να γίνει χωρίς πολλά φορτία στην κατάλληλη στιγμή. Λίγοι μήνες μπρός–πίσω δεν έχουν καμία σημασία και δεν είναι πιο έξυπνος όποιος τα καταφέρνει πιο γρήγορα.